Urodzinowy balonik Lenki
Z okazji moich dziewiątych urodzin wypuściłam do nieba balonik, do którego doczepiłam list z prośbą o kontakt. Balonik przeleciał 90 km i wylądował w gminie Piątek. Znalazł go pan myśliwy i potraktował bardzo poważnie. Zaniósł go do pana burmistrza. Pan burmistrz Krzysztof Lisiecki napisał do mnie list i zaprosił wraz z całą klasą na zwiedzanie geometrycznego środka Polski. Historią z balonikiem żyła cała moja klasa. Wszyscy się bardzo cieszyli, że balonik dotarł tak daleko i spełniło się moje małe marzenie. Na Boże Narodzenie wszyscy przygotowaliśmy i wysłaliśmy piękne świąteczne kartki dla pana burmistrza, pana myśliwego i wszystkich pracowników urzędu.
7 czerwca 2022 roku nadszedł czas, by skorzystać z zaproszenia pana burmistrza. O godzinie 8.00 we wtorek wraz z panią Agnieszką i panią dyrektor wybraliśmy się na wycieczkę do Piątku. Nasza podróż trwała półtorej godziny. Gdy dotarliśmy na miejsce, pan kierowca otworzył drzwi busa. Do środka wszedł sympatyczny pan Jacek, który przez cały dzień był naszym specjalnym opiekunem. Robił nam także zdjęcia. Następnie wyszliśmy z busa i przywitaliśmy się z panem burmistrzem Piątku – Krzysztofem Lisieckim. Pan burmistrz zaprosił nas do urzędu i poprosił, żebyśmy poszli do dużej sali konferencyjnej i usiedli na krzesłach przy długich stołach. Usidłam na honorowym miejscu. Na stołach był przygotowany dla każdego dziecka soczek i batonik. Podczas poczęstunku pan burmistrz opowiadał nam o swoim mieście.
Okazało się, że Piątek uzyskał prawa miejskie wcześniej niż Łask, bo w 1339 roku. Potem je stracił, ponieważ mieszkańcy miasta brali udział w powstaniu styczniowym. Miastem znów się stał 1 stycznia 2020 roku. Gdy pan burmistrz kończył opowiadać, na salę wkroczyła pani Milena z mikrofonem i jakimś panem z kamerą. Okazało się, że to była telewizja! Najpierw wywiadu do telewizji udzielił pan burmistrz, potem pani dyrektor Jolanta Wilczyńska, później moja pani i ja. Moja pani i ja byłyśmy bardzo zestresowane, bo już raz występowałyśmy w telewizji. Myślę, że mimo to wszyscy dobrze sobie poradziliśmy.
Następnie pan burmistrz każdemu wręczył upominki. Ja, w imieniu naszej całej klasy, wręczyłam panu burmistrzowi łapacz snów, który zrobiła moja pani. Mam nadzieję, że pan burmistrz będzie miał tylko ładne i miłe sny. Przekazałam też podziękowania z naszym klasowym zdjęciem panu burmistrzowi i panu myśliwemu Robertowi Garusowi, który jednak nie mógł się z nami spotkać. Bardzo chciałam go zobaczyć, ale niestety się nie udało. Później pan burmistrz oprowadził nas po urzędzie i pokazał swój gabinet. Nazwał mnie panią burmistrz i pozwolił usiąść na jego miękkim, czarnym krześle. Nie zabrakło oczywiście pamiątkowych zdjęć w gabinecie i na schodach przed urzędem oraz przed pomnikiem symbolizującym geometryczny środek Polski. W towarzystwie pana burmistrza poszliśmy na spacer po mieście. Przechodnie na nas patrzyli, pewnie szczególnie na pana burmistrza i się do nas uśmiechali.
Najpierw poszliśmy do kościoła Świętej Trójcy, a potem do Szkoły Podstawowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Piątku. Specjalnie dla nas dzieci przygotowały wiersze i piosenki. Pani dyrektor tej szkoły podarowała mi, jako sprawczyni tego pozytywnego zamieszania, książkę pt „Przyroda Polski”, bo ja bardzo lubię przyrodę. W tej szkole poznałam dwie dziewczynki, Amelkę i Maję. Poprosiły mnie o mój podpis. Napisałam swój autograf jak gwiazda. Całą klasą wzięliśmy też udział w ważnej debacie o wartościach. Okazało się, że dzieci ze szkoły w Piątku myślą tak jak my. Wiemy, jakie wartości w życiu są najważniejsze.
Ze szkoły przejechaliśmy do osady edukacyjnej w Konarzewie na warsztaty „Od ziarenka do bochenka”. Najpierw pan Andrzej pokazał nam jak sieje się zboże, zbiera i wiąże w snopki, młóci cepami i robi mąkę. Każdy z nas mógł spróbować pracy cepem i przesiewania ziarna przetakiem. Później pani Małgosia pokazała nam jak robi się z tej mąki chleb. Każdy zrobił swój bochenek chleba. Pan Andrzej włożył bochenki do ceglanego pieca. Gdy chleb się piekł, my byliśmy już w wiklinowej zagrodzie u pani Teresy i pana Eugeniusza.
Mieliśmy warsztaty wyplatania wikliny. Każdy zrobił wiklinowy podstawek. Później bawiliśmy się w szałasach zbudowanych oczywiście z wikliny. Później przyszedł pan burmistrz i wszyscy razem jedliśmy kiełbaskę upieczoną na ognisku. Pan burmistrz jadł obok mnie. Jego zdaniem byłam honorowym gościem. Gdy zajadaliśmy się kiełbaskami, Szymon oznajmił, że pan Krzysztof to nie burmistrz tylko…. Mistrz!, ponieważ poświęcił nam cały dzień i zorganizował dla nas mnóstwo atrakcji. Wcale nie musiał już prawie wieczorem przyjeżdżać do nas na ognisko, a przyjechał. Pan burmistrz chyba usłyszał Szymona, bo się bardzo uśmiechnął. Po ognisku poszliśmy do poprzedniej zagrody po wypieczony chleb. Pożegnaliśmy się z panem burmistrzem, panią Teresą i panem Eugeniuszem śpiewając piosenkę „Mój świat”. Podziękowaliśmy za wyjątkowy i bardzo udany dzień.
W Okupie mieliśmy być około 16.00. Nikt z nas się jednak nie spodziewał tylu atrakcji. Do domu dotarliśmy dopiero o 20.00. Z busa wysiadaliśmy pełni wrażeń i dobrych emocji. Moim zdaniem to była super wycieczka! Na pewno o tym nie zapomnę! Nigdy!!!
Lena Walewska z klasy trzeciej.
Serdecznie dziękujemy panu burmistrzowi Krzysztofowi Lisieckiemu, pani sekretarz Renacie Lepalczyk, panu Jackowi Michalskiemu – pracownikowi ds. promocji, pani dyrektor szkoły Krystynie Grabowskiej, państwu Małgorzacie i Jackowi Kubusom z zagrody edukacyjnej w Konarzewie, państwu Teresie i Eugeniuszowi Maciejakom z wiklinowej zagrody i wszystkim osobom, dzięki którym 7 czerwca 2022 roku stał się wyjątkowym dniem.
